Empanadas z tuńczykiem – przekąska na imprezę.

Dzień dobry,

Dziś przygotowałam dla Was przepis na empanadas, czyli rodzaj chrupiących pierogów z nadzieniem z tuńczyka i pomidorów. Takiego pieroga można śmiało wziąć do ręki i zjeść na stojąco – jeżeli szykujecie przyjęcie karnawałowe, spróbujcie je przygotować. Empanadas bardzo przypominają nasze smażone pierogi, które z moich doświadczeń mają wielu fanów. Ich zrobienie nie jest wcale takie trudne – mówi to Wam osoba, która ma prawie żadne doświadczenie w lepieniu pierogów:)

Z tego postu dowiecie się ponadto, skąd pochodzą empanadas i jak się je jada. Choć wiele osób kojarzy empanadas z krajami Ameryki Południowej, tak naprawdę wywodzą się ze średniowiecznej kuchni hiszpańskiej i portugalskiej, a koncepcja ich przygotowywania prawdopodobnie została przewieziona do Europy przez Arabów.

Zapraszam!

Empanadas są z grubsza podobne do naszych pierogów, przygotowuje się je jednak z innego rodzaju ciasta. Ciasto chlebowe lub proste ciasto z mąki, wody i tłuszczu nadziewa się, a następnie smaży lub piecze, uzyskując chrupiący pieróg kryjący soczyste wnętrze (empanada to liczba pojedyncza od empanadas). Ich nazwa pochodzi od hiszpańskiego słowa \”empanar\” oznaczającego \”zawijać, lub otaczać chlebem\”.

Empanadas stanowią popularne danie w Argentynie, Brazylii i Chile, dlatego wiele osób kojarzy je z kuchnią południowoamerykańską. Jednak przepis trafił do tych krajów za sprawą kolonizatorów z Półwyspu Iberyjskiego, a jego pochodzenie przypisuje się Galicji (region w Hiszpanii) i Portugalii. Do Europy zaś zapewne przywieźli je Arabowie. Na Wikipedii czytamy, że to prawdopodobnie dzięki Maurom tradycja przygotowywania empanadas, oraz ich włoskich kuzynek calzone, przybyła do Europy przez Bliski Wschód aż z Indii, gdzie jada się podobne pierożki samosy. Z kolei Clifford A. Wright odnajduje empanadas w potrawach przygotowywanych na Sycylii (jako sfinci oraz scacciate będąca rodzajem nadziewanej foccaci) za czasów, gdy panowali na niej Arabowie.

Empanadas to świetne danie – można je jeść rękoma i wygodnie zabrać ze sobą. Hiszpanie traktowali je kiedyś jako przenośne jedzenie i zabierali ze sobą, np. gdy pracowali w polu. Obecnie jadają je jako tapa lub jako kanapka. Farsz hiszpańskich empanadas zazwyczaj zawiera tuńczyka, sardynki lub chorizo, doprawione pomidorami, cebulą i czosnkiem. Ale spotyka się również empanadas z popularnym na półwyspie Iberyjskim wędzonym dorszem lub schabem.

W Hiszpanii, w zależności od regionu, empanadas przybiera różne formy. W Walencji lepi się małe pierożki nazywane empanadillas. Z kolei na północy w Galicji i Asturii robi się je znacznie większe. W Galicji popularna jest potrawa o nazwie empanada gallega (empanada galega po galicyjsku), czyli duże ciasto chlebowe z wytrawnym nadzieniem, np. z tuńczyka, cebuli, papryki, pomidorów, jajka ugotowanego na twardo i papryki pimenton. Empanadę de gallega piecze się w patelni do paelli lub na blasze do pizzy, a następnie kroi w trójkąty. Tutaj możecie zobaczyć przykładowy przepis na empanada gallega. 

A wracając do odmian empanadas występujących w Hiszpanii, to w Katalonii nazywa się je coques i przypominają rodzaj owalnej pizzy, lub też calzone, które jednak rzadko zawiera pomidory i zioła. Podobne ciasto przygotowuje się na Majorce, a nadziewa pomidorami, zieloną papryką, jajkiem na twardo, czosnkiem i anchois.

Źródła: Wikipedia, A Mediterranean Feast Clifford A. Wright

Empanadas wcale nie są trudne w przygotowaniu. Poniższy przepis nie zawiera ciasta drożdżowego lecz bardzo łatwe do zrobienia ciasto z winem. Mam niewiele doświadczeń w lepieniu pierogów, więc wcześniej obejrzałam kilka filmów na YouTubie, aby nauczyć się robić ładną falbankę. I chyba wyszło mi całkiem nieźle:) Jeżeli też chcecie nauczyć się robić falbankę, zajrzyjcie tutaj. Albo po prostu zlepcie pierogi i dociśnijcie brzegi za pomocą widelca.
Empanadas można przygotować z różnymi nadzieniami, np. z kiełbasą chorizo, ze szpinakiem, z mielonym mięsem, czy z warzywami.

przepis z książki Tapas. Zakąski z hiszpańską tradycją i temperamentem.

na 12 sztuk

czas przygotowania: 20 min. + 2 godz. (chłodzenie ciasta) + czas smażenia

• 2 posiekane cebule
• 2 łyżki oleju
• 2 puszki tuńczyka w sosie własnym
• 1 pomidor pokrojony w kostkę
• 5-6 łyżek bułki tartej
• 3 łyżki mleka
• łyżka posiekanej natki pietruszki
• sól, pieprz, płatki chilli do smaku
• smalec lub olej do smażenia (u mnie olej)

1. W średnim garnku rozpuść masło i smalec. Dodaj 75 ml wody oraz wino, podgrzej chwilę, ale nie pozwól, aby płyny się zagotowały. Zdejmij garnek z ognia, dodaj mąkę, sól i wymieszaj drewnianą łyżką. Następnie zagniataj ręką, aż uzyskasz gładkie i elastyczne ciasto. Ja zagniatałam ciasto wewnątrz garnka i dzięki temu nie brudziłam blatu. Przełóż ciasto do miski, przykryj i wstaw do lodówki na 2 godziny lub całą noc.
2. Cebule zeszklij na niewielkiej ilości oleju, następnie wymieszaj je z tuńczykiem odsączonym z zalewy, pokrojonym pomidorem, tartą bułką i mlekiem. Dopraw farsz do smaku. 
3. Wyjmij ciasto z lodówki i rozwałkuj. Wytnij z ciasta duże koła (ja użyłam miseczki o średnicy 10 cm.). Na każdym krążku ciasta ułóż po 1 łyżce nadzienia. Brzegi ciasta zlep jak przy pierogach, możesz zrobić ozdobną falbankę lub użyć widelca, aby uzyskać ładny wzorek. 
4. Nalej olej do patelni o wysokich ściankach lub garnka o grubym dnie na wysokość ok. 5 cm. Podgrzej olej na średnim ogniu. Aby sprawdzić, czy jest już dość gorący, wystarczy upuścić do oleju kroplę wody. Jeżeli olej będzie pryskał, znaczy że jest już gorący. Włóż empanadas do oleju i usmaż na złoty kolor (trwa to ok. 5-10 min.). Wyjmij łyżką cedzakową i odsącz na ręczniku papierowym. Podawaj od razu. Świetnie smakuje z białym winem.